Agile zoals het bedoeld is – Christine Karman

Ben je de positieve verhalen en claims over het werken met Agile beu? In Agile zoals het bedoeld is laat Christine Karman een ander geluid horen ten aanzien van Agile werken en met name Scrum. Voor iedereen die Agile werkt kan dit boek een spiegel zijn om kritisch naar de eigen organisatie en Agile invulling te kijken.

Het is goed mogelijk dat de naam Christine Karman bij menigeen een belletje doet rinkelen. In de jaren negentig en zero’s maakte ze nationale bekendheid met de door haar opgerichte bedrijven Tryllian, gespecialiseerd in mobile agents en Izecom, gericht op secure email. Helaas voor Karman waren beide bedrijven geen lang leven geschonken. Met haar boek Agile zoals het bedoeld is is zij terug aan het IT-front en deelt ze haar ervaringen en kijk op het Agile werken.

Het handzame boekje is opgedeeld in 11 korte hoofstukken met een zestal intermezzo’s er tussendoor geplaatst. De intermezzo’s beschrijven persoonlijke ervaringen van de auteur tijdens opdrachten bij klanten of in haar eigen bedrijven. Met 125 bladzijden lees je dit boek in één avond rustig uit. Ieder hoofdstuk richt zich voornamelijk op één concreet onderwerp. Het boek start met de geschiedenis van Agile, het ontstaan van Scrum en zoomt in de hoofdstukken daaropvolgend steeds meer in op het Agile werken zelf en wat hiervoor nodig is.

In veel organisaties lijkt de implementatie van Scrum meer een doel te zijn geworden dan een middel om slagvaardiger software te kunnen realiseren. Hierin heeft de auteur zeker een punt. Niet alle projecten of software ontwikkeltrajecten zijn hetzelfde en niet alle Agile frameworks zijn even passend. Een van de pijnpunten die Karman meerdere keren benoemt, is het gewillig volgen van opgelegde patronen (bijvoorbeeld de Scrum rituelen, kortom: de vergaderingen) zonder de achterliggende waarde hiervan te benutten. De vraagt die rijst: ligt dit aan de organisatie, de implementatie van Scrum of aan Scrum zelf? Karman lijkt de oorzaak voornamelijk bij Scrum zelf te plaatsen.

Op de vier principes die Karman noemt voor effectief Agile werken, is niet veel af te dingen. Het betreft: (i) stop met vergaderen, (ii) werk met multidisciplinaire teams, (iii) kies voor continuous delivery en (iv) maak het team de baas. Echter, in de praktijk zijn deze principes niet eenvoudig te realiseren. Dit wordt in het boek alleen niet nader uitgediept. Het hoofdstuk dat mij het meest aansprak, was hoofdstuk 8. Hierin beschrijft de auteur een verfrissend voorbeeld van een projectstart – efficiënt en met het team direct in de lead. Begin je project met een eendaagse startup hackathon! Alle betrokkenen van het project doen mee en aan het einde van de dag wordt het resultaat gedeeld en besproken. Een ludieke werkvorm om iedereen te laten kennismaken en de eerste ideeën uit te wisselen. Bovendien geeft het een enorme energieboost voor de deelnemers.

Mijn persoonlijke kanttekening bij de stellingen en voorbeelden is de ervaring dat in praktijk niet alles vanzelf goed gaat als teams en mensen worden vrijgelaten. Met name in grote organisaties is niet iedereen beschikbaar, niet iedereen even goed (of zelfs goed genoeg) en werkt niet iedereen goed samen. Bovendien, hoe groter teams of projecten worden hoe meer behoefte er is aan een helder minimaal proces dat voor iedereen bekend is. Dit doet niets af aan het willen streven naar een zo simpel mogelijk ontwikkelproces zoals de auteur voor ogen heeft. Echter in mijn ervaring kom je met alleen ‘ongeplande koffie overlegjes’ niet tot het gewenste resultaat. Sturing, coaching en soms zelfs vergaderen, is noodzakelijk.

Conclusie

Door de stevige uitspraken die de auteur doet is Agile zoals het bedoeld is een prikkelend boek. Met name ‘Scrum puristen’ zullen het niet altijd eens zijn met de uitspraken. Toch kan juist voor deze groep het boek stimulerend zijn omdat je wordt gedwongen na te gaan waarom je het niet eens bent met de auteur. Is dit afhankelijk van de context of ben je het fundamenteel oneens? De auteur dwingt je om je eigen Agile fundament opnieuw kritisch te beschouwen.

Over deze recensie
Deze boekrecensie is tevens verschenen op www.managementboek.nl.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: agile,book review,scrum,software development Posted on: 24 October 2019

Scrum a Smart Travel Companion – Verheyen

In the last 20 years Scrum has proven itself to be the market standard framework for organizations working Agile. Despite this tremendous success many organizations still find themselves in the middle of an Agile transition. The Scrum beginner and professional both have an ongoing need for a short descriptive overview of the framework. For both target audiences the book “SCRUM a pocket guide – A Smart Travel Companion” is a useful tool in the world of Scrum.

The first version of this book appeared in 2013. Now, six years later the second edition has arrived. It has been polished a little bit and the cover also has had a makeover. The overall appearance is a bit larger in the second edition, but this makes the reading easier and holding the book handier. Verheyen is still affiliated with scrum.org and very active in the Scrum field. He is a well-known trainer, author and consultant.In roughly 90 pages he directs the reader in four distinct chapters from the root of scrum to the rules of the game itself, followed by the application of the latter. The book concludes with a short consideration on the future state of scrum.

Chapters:
1. The Agile paradigm
2. Scrum
3. Tactics for a purpose
4. The future state of Scrum

The need of leaving behind the old way of working is combined with the start of Agile thinking in chapter one. Without rambling Verheyen paints a clear picture of the biggest challenges and problems when transitioning into an Agile way of working. Especially the firm statements on Agility not being an end-state are refreshing.

In chapter 2 the author positions Scrum as a game with the intent to maintain control over the software delivery process in complex environments. As with other games, ground rules are in place to be followed by all participants. Whilst the rules aren’t many, it requires a great deal of discipline of the players to adhere to them. The reward of the rules and discipline is an unleashed flow of motivation, self-steering and problem-solving capabilities within Scrum teams.

Practical – and for many readers possible an eyeopener – are the examples in chapter 3 covering mandatory rules versus possible usage of good practices. The team’s freedom to choose and experiment with these practices provides insights in the power and adaptability of Scrum. Even the more seasoned Scrum professionals sometimes assumes that certain topics are prescribed and must be followed. Just because they have seen these in other teams or organizations. Verheyen meticulously explains the placement of the boundaries of the rules next to the fields of options and practices in the game.

At the end of chapter 3 a few paragraphs are dedicated to the scaling of Scrum in larger setups, like for multiple teams or products. Surprisingly common scaling frameworks like DAD, SAFe and LeSS are absent. Even Nexus Scrum.org’s own initiative to join the scaling frameworks is still not mentioned. Although the ideas and patterns described are almost identical to that of Nexus. Perhaps this was a conscious decision. A choice that does keep the focus solely on Scrum.

In the final chapter he provides a short perspective on the evolution of Scrum in organizations in the – near – future. Upstream, as he describes, Scrum has the potential to rise above development teams and come in use within management, product development and eventually in entire organizations.

Conclusion

The book is a swift read and on occasion touches other Agile frameworks. The true value of the book is its strong focus on the rules of Scrum. Due to the concise writing it is very suited for both the beginning Scrum enthusiast as well as the more experienced professional or manager who is looking to refresh the knowledge at his fingertips. The book has been around a few years already, yet it is still one of the first books I would recommend for people diving into Scrum! You can finish it easily on a slow night and provides enough thoughts to bring to the job the next day.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: agile,book review,scrum,software development Posted on: 27 March 2019

Het SCRUM Modellenboek

‘Het SCRUM modellenboek’ levert datgene wat de titel uitdraagt. Een verzameling modellen die goed toepasbaar zijn in omgevingen waarin Scrum gebruikt wordt. Rik van der Wardt heeft 41 meer en minder bekende modellen verzameld, beschreven en gebundeld in deze uitgave. Zijn doelgroep bestaat naast Scrum Masters in principe uit iedereen die met Scrum of een andere Agile organisatievorm in aanraking komt, zowel binnen als buiten de IT.

In “Het SCRUM Modellenboek” schotelt auteur Rik van der Wardt de lezer een bord vol nuttige modellen voor die gebruikt kunnen worden bij het werken in Agile teams. Laat je niet misleiden door de titel die wellicht het zwaartepunt legt op Scrum. Verreweg de meeste van de modellen zijn in algemeenheid geschikt voor het werken met teams en zeker in een Agile omgeving. De auteur komt zelf overigens niet direct uit de IT maar is werkzaam voor met name niet-IT-organisaties.
Waarom is dit boek handig? De theoretische basis van Scrum, gecodificeerd in de 19 pagina’s tellende Scrum guide, is zeer beperkt. Dit kan de indruk wekken dat het toepassen van Scrum eenvoudig is. Niets is minder waar. Juist het invullen van de ruimte die dit framework biedt is een van de meest uitdagende zaken bij het inzetten van Scrum. Bij het tackelen van die uitdaging kan dit werk gebruikt worden. Of het nu de rituelen, het teamspel of de interactie met management betreft, er is een model voor handen om je te helpen.

Dan de indeling van het boek. In de korte inleiding wijdt de auteur een aantal alinea’s aan de oorsprong en kracht van Scrum. Hierna volgt een schematische weergave van de modellen op Scrum-rollen en -rituelen zodat de lezer gericht op onderwerp of interesse door kan bladeren naar een bepaald hoofdstuk. De opbouw van de hoofdstukken en dus modellen volgt een vast patroon. Eerst wordt het doel van het model geformuleerd gevolgd door gebruiksvoorbeelden. Deze gebruiksvoorbeelden zijn geschreven in het format: Als een Wil ik Zodat ik . Een leuke knipoog naar de wijze waarop User Stories vaak worden opgesteld. Hierna wordt het model in meer detail toegelicht, in totaal trekt de auteur 4 pagina’s uit per model. Dit maakt dat je als lezer snel een idee hebt over de toepassing en inzetbaarheid. Wil je meer weten dan word je op weg geholpen door een aantal referenties ter afsluiting.
Een persoonlijke greep uit de modellen om een indruk te geven. Voor alle Scrum rituelen is er in ieder geval één model beschikbaar in de vorm van een checklist. Zo zijn de meest voorkomende valkuilen afgedekt en de mechaniek van de rituelen geborgd. Natuurlijk zijn bekende teammodellen aanwezig zoals: de teamrollen volgens Belbin, het Johari-venster van Ingman & Lyft en de pyramide van Lencioni. Erg handig als je op zoek bent naar invalshoeken om de samenwerking in teamverband te versterken.

Er is ook plaats voor Nederlandse inbreng in het boek, met name op het snijvlak met management. Zo is model 3 gewijd aan het Scrummen van je Strategie. Hierbij zet de auteur de feedback loop in van Sjors van Leeuwen om management in staat te stellen een wendbare strategie voor het bedrijf op te stellen. In model 19 wordt Management 3.0 van Jurgen Appelo, ingezet om een toepasselijke managementstijl te ontwikkelen. Hierbij worden tevens dwarsverbanden gelegd met andere modellen in het boek.
Een tweetal modellen die voor mijzelf nieuw waren zijn GROW-coaching (model 13) en SOAR (model 32). De eerstgenoemde kan ingezet worden voor doelgerichte coachinggesprekken op individuele- of teambasis. Wanneer je het acroniem uitschrijft krijg je zicht op de verschillende stappen en zie je direct de focus op het behalen van een resultaat (Goal, Reality, Options, Way forward). Het heeft vooral naamsbekendheid gekregen door het boek van Whitmore in 1992 Coaching for Performance. Ook SOAR betreft een acroniem, Strenghts, Opportunities, Aspirations en Results. Dit model is prima geschikt als kapstok voor een retrospective. De nadruk wordt gelegd op de sterke punten van een team en het uitbouwen van deze punten door ze te koppelen aan concrete acties.

Conclusie

Het Modellenboek leent zich prima als inspiratie voor de beginnende Scrum enthousiasteling. Maar ook voor de ervaren Scrum-professional zullen er voldoende interessante modellen inzitten die direct toepasbaar zijn in het dagelijkse werk. Natuurlijk zijn niet alle modellen nieuw en toegegeven, sommige modellen (checklists) zijn wellicht wat ‘licht’ om echt als model geclassificeerd te worden. De kracht en toegevoegde waarde van het boek zit hem echter in deze enigszins bonte verzameling en het feit dat de meeste modellen breder kunnen worden toegepast dan alleen bij Scrum!

Over deze recensie
Deze boekrecensie is tevens verschenen op www.managementboek.nl.

Cheers,
– Sjors Meekels

Filled Under: agile,book review,scrum,software development Posted on: 12 February 2019